Και για να μην λετε οτι ειμαι βαρυς κι ασηκωτος,να ενα δειγμα στιχουργικο απο παλιοτερες,καλυτερες εποχες.Ειναι βασισμενο πανω στην μουσικη του Δωδεκα οποτε ψυθιριστε το κι'εσεις.
Δωδεκα,κι εγω ακομα στο Αττικα,
αμα δεν κλεισει δεν θα φυγω απο εδω
ολα τα ειδα αλλα θα τα ξαναδω,Δωδεκα
Κι ουτε ενα τηλεφωνημα,κι εγω κουναω τα παπουτσια ολημερις
γιατι το ξερω πως δεν θαρθεις να με βρεις,Δωδεκα
Δωδεκα,κατεληξα να τρωω γλυκα,εδω στον 6ο πινω μπραντυ να φτιαχτω,αχ ναβρω χρονο στα αντρικα να πεταχτω,Δωδεκα
Δεν στελνεις ουτε μυνημα,μετα θα παω αρωματα καλλυντικα,
και θα βρωμαω σαν γρηα κοτα τελικα,Δωδεκα.
Δοκιμασα οτιδηποτε,δεν μου αρεσει τιποτα,θελω να ερθω να σε βρω μα δεν μπορω,γιατι αν δεν κλεισει απο εδω μεσα δεν θα βγω,
Δωδεκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου