Ειμαι ξαπλωμενος στο κρεβατι μετα την δουλεια και προσπαθω να ανοιξω μια σελιδα στον υπολογιστη η οποια κανει καποια λεπτα να ανοιξει και εως τοτε εχω ξεχασει εγω γιατι την ανοιξα.
Η ζεστη εδω και τρεις ημερες ειναι εντονη και ειναι ακομη πιο εντονη στο κεντρο της Αθηνας που μενω μια και το μονο που με περιτρυγυριζει ειναι τσιμεντο και ασφαλτος.
Κοιμαμαι οσο ειναι δυνατον με το κλιματιστικο,δεν ειναι παντα δυνατον φυσικα,μια το χαμηλωνω γιατι ζεσταινομε και μια ξυπναω να το ανεβασω γιατι κρυωνω,εξ ου και το κρυωμα που απεκτησα εδω και μια εβδομαδα φτου και δεν ειχα κρυωσει ολο το χειμωνα.
Το διημερο του Αγιου Πνευματος περασαμε υπεροχα με μπανια και ξεκουραση και με τη φιλοξενια του Πανουλη στο δροσερο του διαμερισμα στο Κορωπι,και τωρα η μονη αναμονη ειναι για τον Ιουλιο και τις διακοπες μας εκει στο Ιονιο.
Σκεφτομαι μερικες φορες οταν διαβαζω το μπλογκ του Πανου πως μερικες φορες θελουμε οι φιλοι μας να ειναι πιο πολυ κοντα μας αλλα πως οι ωρες τους και ειδικα του Πανου εχουν γινει εξοντωτικες και αναρωτιεμε αν αξιζει τελικα τοσο τρεξιμο.
Να μου πεις αν περιμενουν ολοι να ζησουν με οσα παιρνω εγω τοτε ολοι θα ζουσαν οπως ζω και εγω.
Δεν περναω ασχημα φυσικα αλλα η φιλοσοφια μου για την ζωη ειναι διαφορετικη,καλα ειναι τα λεφτα αλλα τελικα οταν φυγει η ζωη απο μπροστα μας τι θα μεινει να μας την θυμιζει?
Οχι οι ατελειωτες ωρες εργασιας μαλλον,Πανουλη δες το κι απο την αλλη.
Ζεστη ζεστη και εγω ωρα που βρηκα να αμπελοφιλοσοφω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου