Εχω αρχισει καιρο τωρα να νοιωθω οτι τα νευρα μου δεν ειναι καλα,μια το αγχος με το θεμα της δουλειας μια τα δικαστηρια,αλλα κυριως η κατασταση στο σπιτι ειναι που με φερνει στα ορια μου.
Ειναι μηνες τωρα που η μητερα μου εχει χασει καθε ενδιαφερον για οτι συμβαινει μεσα στο σπιτι,οκ βγαινω για λαικη,σουπερ μαρκετ,χασαπηδες και ολα τα αλλα καθομαι και μαγειρευω σχεδον καθε ημερα αλλα........
Με εχει εκνευρισει που δεν καταλαβαινει οτι δουλευω 8 ωρες ορθιος συν το πηγαινε ελα και με το προβλημα της μεσης μου ερχομαι σπιτι πτωμα και θελω να ξεκουραστω λιγο,δεν ειναι λογικο να περιμενω να εχει κανει κατι να βοηθησει?
Και ενω δεν μπορει να κανει πολλα και το ξερω τι να κανω εγω?Απλα ενα μαγειρεμα να μπορουσε να κανει αντι να σφουγγαριζει ολη μερα και να βαζει και να βγαζει τα ρουχα της απο τα ντουλαπια?
Δεν ξερω τι να κανω,συζητηση μαζι της δεν γινετε γιατι η δικη της λογικη ειναι εντελως διαφορετικη απο την δικη μου ασε που αλλα λεω και σε αλλα απανταει.
Οι φωνες και οι τσακωμοι σχεδον καθημερινοι και μονη διεξοδος μου οταν φευγω απο το σπιτι εστω και για λιγες ημερες.
Σημερα με φωναξε στο δωματιο της να μου δειξει πως τρωει ο λουτρινος αρκουδος τα αμαρετι που της εχω αγορασει απο το σουπερ μαρκετ,ποσο θα το αντεξω αυτο δεν ξερω.
Το μελλον φανταζει χειροτερο και δεν υπαρχει βοηθεια απο πουθενα.
2 σχόλια:
μόνο κουράγιο να σου πώ δεν βρίσκω κάτι άλλο βρε φίλε.
Nασαι καλα φιλε κι'αυτο μου δινει δυναμη.
Δημοσίευση σχολίου