Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 30, 2009

Ερωτηματα χωρις απαντηση

Αυτο που ζω μεσα στο σπιτι τα τελευταια χρονια και πολυ χειροτερα τους τελευταιους μηνες δεν ειναι δυνατον να περιγραφει με λογια.
Και εχω ζητησει βοηθεια πολλες φορες απο πολλες μεριες,υπουργειο υγειας,νοσοκομεια,γιατρους,την προνοια.
Ο ενας σε στελνει στον αλλον,κανεις δεν ειναι υπευθυνος για τιποτα,ολοι στα γραφεια τους,στις καρεκλες τους,αναπαυτικα,ξεκουραστα,πληρωνονται για να καθονται και να λενε οτι δεν ειναι υπευθυνοι για αυτο για το οποιο πηρωνονται.

Ενας ανθρωπος ταλαιπωρειται και ταλαιπωρει εναν αλλον,κανεις δεν ξερει,κανεις δεν νοιαζεται.
Στο νοσοκομειο τοσες ημερες οι νοσηλευτες δεν υπηρχαν καν,ηθελε να παει τουαλετα,φωναζε,τιποτα.
Να της παρετε αποκλειστικη νοσοκομα ειπαν,80 ευρω την ημερα,που να τα βρει ενας ανεργος 80 ευρω την ημερα?
Μα ακομη και αν εργαζομουν 30 ευρω παιρνω που να βρω τα αλλα 50?
Στο προηγουμενο νοσοκομειο η κολαση,δεν υπηρχε τιποτα,ολη ημερα εγω για να μπορει να πιει και ενα ποτηρι νερο,μας μεταφερανε για τις ακτινογραφιες με ιδιωτικα αυτοκινητα,μια γυναικα με καθετηρα,με ορο,να μην μπορει να περπατησει και να την κουβαλαω στα χερια στο ιδιωτικο αυτοκινητο και πως να την βαλω μεσα?


Στην προνοια?απλα δινουν το επιδομα και αδιαφορια για ολα τα αλλα.δεκαδες τηλεφωνα εγω,δεν ξερουμε,δεν μπορουμε,δεν,δεν,δεν,
Στο Ιατρειο του Ερυθρου σταυρου"Βοηθεια στο σπιτι"πληρης απαθεια,μονο τα φαρμακα να πηγαινω να γραφω,οταν ζηταω τον γιατρο να ερθει ολο δικαιολογιες τιποτα,τιποτα,τιποτα.

Δεν ειμαι ο μονος σε αυτην την κατασταση,χιλιαδες παιδια,συγγενεις εχουν τους δικους τους σε αναλογη κατασταση η και χειροτερα.
Και να εχεις χρηματα οκ παιρνεις μια γυναικα η βαζεις το ατομο με το προβλημα σε ιδιωτικη κλινικη και ησυχαζεις.
Οι υπολοιποι παρατημενοι στην μοιρα τους προσπαθουν μεσα απο αυτην την ταλαιπωρια να βοηθησουν οπως μπορουν και ας μην ξερουν πως τους ανθρωπους τους που η δεν παιρνουν τα χαπια τους η τους τρελλαινουν με τις εμμονες τους και την ανησυχια τους μερα και νυχτα.

Και διαβαζοντας στο διαδυκτιο τις επιπτωσεις που εχουν αυτες οι αθενειες στα ατομα που βοηθανε τους δικους τους βλεπω ηδη τα πρωτα συμπτωματα σε μενα,και ποιος θα με βοηθησει οταν το χρειαστω?
Το δημοσιο νοσοκομειο,οι γιατροι που αδιαφορουν,οι νοσηλευτες που δεν υπαρχουν?Τα χαπια?
Καλυτερα στην κολαση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: