Παλι απο τα ξημερωματα ετρεχα,δεν λες καλα που δεν δουλευω,σκεπτομαι πως ανιμετωπιζουν αλλοι με το ιδιο προβλημα αυτην την κατασταση?
Σημερα επεστρεψε η αποκλειστικη της και ηρθε να κανει τον καθαρισμο των κατακλισεων,ειπαμε μερικα πραγματα,τωρα τι να αναφερω οτι και να πω οτι εχει γινει εγινε,δεν γυριζουν τα πραγματα πισω.
Ηρθε και ενας ειδικος νοσοκομος για τις κατακλισεις που εστειλε ο αδερφος μου,και μαζι αναλυσαμε τι μπορει να γινει στο μελλον.
Στην παθολογικη κλινικη ολα πανε ρολοι,ολοι κανουν την δουλεια που πρεπει να κανουν,δεν ειμαι μιζερος οτι βλεπω λεω.
Τρεχουν σε ολους,με ορους,με αεροστρωμα,με φαγητο,με παρουσια συνεχη,εγω προσπαθω να προετοιμαστω για το καλυτερο αλλα και για το χειροτερο,παω οσο μπορω και καθομαι συνεχεια απο πανω της,αλλο δεν μπορω να κανω.
Η Προισταμενη αλλος ανθρωπος,οτι και να ζητησα το ειχε κανει πριν το ζητησω,ευγενικη,χαμογελαστη με μια καλη κουβεντα παντα .
Οποτε δυο αντιθετες πλευρες,μακαρι σκεφτηκα να μπορουσαν να την κρατησουν για παντα εδω,η εως οτου γινει λιγο καλυτερα,μετα σκεφτομαι να την ξαναπαρω σπιτι,να κανω ολες τις δουλειες εγω και να φωναζω μια εξωτερικη νοσοκομα να την καθαριζει και να αλλαζει καθετηρες και οτι αλλο χρειαστει.
Ο Πανικος ομως με πιανει οταν περναει απο το μυαλο μου η σκεψη της αρνησης της να παρει τα φαρμακα της,τι θα κανω τοτε?
Ας μην το σκεφτομαι αλλο,παντως ετσι οπως ειναι τα πραγματα δεν βλεπω φως,αν ξαναγυρισει επανω φοβαμαι πολυ οτι δεν θα αντεξει.
Οσο για την τεραστια διαφορα στην νοσηλεια,μεσα στο ιδιο νοσοκομειο,απο τον εναν χωρο στον αλλο......
Ηξεραν οι παλιοι για ποιο λογο εβγαζαν τετοιες παροιμιες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου